1. Jongeren hoeven niet alles altijd leuk te vinden. Er zijn dingen die nu eenmaal gewoon moeten. En wanneer je jong bent, is dit best veel. Lang niet iedereen is zelf in staat om in te zien waarom iets goed voor hen is of juist niet. De vraag: "waarom moet ik dat kunnen?" is er een van groot belang. Een kind kan dit zelf nog niet altijd begrijpen. Hoe beter een kind weet waarom hij/zij iets doet, hoe groter de taakwaarde en daarmee de motivatie wordt.
2. Intrinsieke motivatie is niet het allerbelangrijkst. Volwassenen willen heel graag dat kinderen voor alles intrinsiek gemotiveerd zijn. Ze willen graag de intrinsieke motivatie van buitenaf aanwakkeren. Dit is echter eigenlijk onmogelijk. Je kunt iemand anders jouw mening ook niet opdringen. Dit is feitelijk hetzelfde. Het is de kunst om te accepteren dat mensen voor sommige dingen simpelweg niet intrinsiek gemotiveerd zijn en dit ook nooit echt zullen worden. Het is erg essentieel dat jongeren uit zichzelf (uit eigen beweging) enthousiasme en interesse ontwikkelen voor dingen.
3. Extrinsieke motivatie is niet verkeerd. Jongeren kunnen door extrinsieke doelen wel in beweging komen. Er is sprake van extrinsieke motivatie als de jongere voor werken beloond wordt. Het is niet verkeerd om hard te leren zodat er een goed cijfer voor een toets gehaald kan worden (extrinsiek). Het is vooral belangrijk dat het kind zelf ergens uit eigen wil en motivatie voor kiest, niet zozeer of hij/zij daar nou intrinsiek of extrinsiek voor gemotiveerd is. Meestal begint zo'n proces met geïnspireerd worden, dan gaat het langs de weg van de extrinsieke motivatie, mogelijk wel naar intrinsieke motivatie. Zo kan het plezier vinden in het leren vanzelf ontstaan.
4. Gemotiveerd raken vraagt wel inzet. Motivatie ontstaat alleen als je iets doet. Het is erg belangrijk om dit aan jongeren te vertellen. Het komt niet zomaar aanwaaien; je moet er zelf echt wel tijd en moeite in steken. Het is erg belangrijk dat een volwassene dit tegen een kind vertelt; kinderen hebben dit zelf soms niet in de gaten.
5. Geloof dat het met de meeste kinderen toch wel goed komt. Bij de meeste kinderen zitten de ouders wel eens met de handen in het haar hoe ze hun kind toch moeten motiveren, maar meestal komt dit wel goed. Wanneer kinderen ouder worden, lukt het ze vaak steeds beter om doelen te stellen en er moeite in te steken om deze ook te bereiken. Vertrouw erop dat het bij je eigen kind ook goed komt. Als je dit vertrouwen laat merken, bereik je vaak veel meer dan wanneer je wantrouwen laat blijken. Zeg niet te snel: "Dat kan hij niet" of "eerst zien, dan geloven". Daag kinderen uit om te laten zien wat ze kunnen. Vanuit een dergelijke positieve houding kun je erg veel motivatie aanboren.
6. De omgeving kan jongeren helpen om grip te krijgen op hun eigen motivatie. Het beste wat ouders kunnen doen om hun kind te helpen om er grip op te krijgen is zorgen dat alle randvoorwaarden in orde zijn: autonomie, relatie en competentie.
7. Ieder kind is ergens voor gemotiveerd. Kinderen die wij "ongemotiveerd" noemen, zijn niet intrinsiek gemotiveerd voor de dingen die wij van ze vragen. Zoals ook al in de workshop benoemd is, is het belangrijk om te ontdekken waarvoor een kind wel gemotiveerd is. Misschien is dat wel muziek, sporten of gamen. Probeer een verband te maken tussen wat ze willen doen en wat ze moeten doen. Je kunt door interesse te tonen in dingen waarvoor een kind wel gemotiveerd is, een gesprek op gang krijgen over dingen die moeten. Informeel leren is sowieso de afgelopen jaren veel belangrijker geworden. Kinderen vinden hun eigen weg buiten school voor informeel leren: ze zoeken vaak zelf uit hoe ze iets kunnen leren, zoals bijvoorbeeld op internet. Er zijn steeds meer voorbeelden te vinden van succesvolle jongeren die hun doel bereiken buiten de gebaande paden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten